Woensdag 27 juni 2018

Toen ik wakker werd en naar buiten keek zag ik dat we vlakbij een grote speeltuin zaten. Na een goed ontbijt op naar Grubbenvorst, eindpunt van de tweede etappe. We wilden die dag 22,5 km wandelen van Geijsteren tot aan het pontje naar Velden. Omdat wij alles met twee auto’s deden, was de beste optie de routes aan de westkant van de Maas in tweeën te verdelen en daarna weer naar de oostkant te gaan. Vandaar ook de keuze voor een B&B aan de westkant en een aan de oostkant. In beginpunt Geijsteren dronken we eerst een bak koffie. Toen ik over de onderdeur vroeg of het café al open was en daarna vroeg om drie koffie was de dag voor de etablissement houder al goed, zei hij. Bij Wanssum moesten we uitkijken zeiden een paar dames die we tegenkwamen. Met stickers was een alternatieve route aangegeven omdat er overal graafwerk werd gedaan. Uiteindelijk vonden we weer het oude pad, maar hadden wel 1,5 km omgelopen. Het pad liep wel opvallend vaak langs de koeien… maar over het erf van oude huizen. Speciaal om door een oude boerderij te kunnen was het pad in Meerlo een stukje omgelegd. Of het aan ons lag weten we niet, maar we hebben opvallend weinig wild gezien. Eigenlijk het hele Pieterpad. Het enige ‘wild’ stond achter het hek en was niet meer zo wild. En wild- of wilde plassers, maar die kom je overal tegen.

Ook veel boomkwekerijen in dit deel van Nederland en in de buurt van Lottum de rozenkwekers. De enige Pieterpad pleisterplaats die we tegenkwamen was niet schokkend. Alleen koffie en thee, we hebben de flessen maar gevuld met vers koud water. Net voor Grubbenvorst konden we bij een Nepalees die een soort café beheerde in een oude boerderij nog een colaatje drinken. In Grubbenvorst kwamen we langs een mooi uurwerk. Trouwens overal stonden mooie beeldjes. Door een park was het niet ver meer naar de pont. ’s Avonds weer lekker gegeten bij ‘In De Witte Dame’.