Dinsdag 25 september 2018

We pakten de wandeldraad weer op in Montfort voor een route van 18 km naar de Engelbertstrasse in Isenbruch (Duitsland), waar we de eerste auto neerzetten. Natuurlijk was er nog geen kroeg open toen we in Montfort arriveerden, ondanks dat we toch even in een file hadden gestaan. De supermarkt had gelukkig een aparte bakkerij met koffieautomaat en appelvlaai.

Wat een bofkonten waren we toch met dat prachtige weer wat tot en met donderdag zou duren. Regenjassen en vesten konden dus in de auto blijven.

Even buiten het dorp passeerden we het fort waar Montfort naar genoemd is. De route ging over rustige en vooral zandpaden. Het viel op dat hier veel prei werd verbouwd. Regelmatig kwamen we herinneringen aan WO-2 tegen en overal kon je zien dat Limburg vooral katholiek is. Bij Echt en Susteren werden we er aan herinnert dat Nederland hier op z’n smalst is, 4,8 km breed. Niet vreemd natuurlijk dat je zo nu en dan even door Duitsland wandelde.

Op de navigatie was het overnachtingsadres makkelijk te vinden. We werden heel hartelijk ontvangen. Eén slaapkamer besloeg de hele ‘zolder’, met badkamer en zithoek. Voor het diner moesten we een klein stukje ‘lopen’ met de keuze uit pizzeria, cafetaria of Griek. De laatste had onze voorkeur en die keuze was beslist niet verkeerd.

Uit het wandelboekje:

Aan de rand van Zuid-Limburg wandelt u door het licht glooiende gebied over holle wegen en langs pittoreske dorpjes. Het is een rustige landbouwstreek waar ooit ontoegankelijke moerassen lagen. Na een stukje Duitsland wandelt u langs de Rode Beek en de Geleenbeek.