Vrijdag 28 september 2018

We waren niet de eersten aan het ontbijt. Twee dames die we op eerdere etappes ook al tegen waren gekomen bleken in de B&B te hebben geslapen. Volgens hen al 20 jaar bezig met het Pieterpad, liepen ze deze keer twee afstanden en van B&B naar B&B. Hun auto hadden ze ergens in Berg neergezet en waren daarna met openbaar vervoer teruggegaan naar hun beginpunt.

Nadat we afscheid hadden genomen en in de auto wilden stappen begon het te miezeren. Jammer, maar je kon niet altijd geluk hebben. De eerste auto op de Pietersberg geparkeerd en met de andere terug naar Berg. Nog steeds miezerde het, maar er was beloofd dat het droog zou worden. En inderdaad, bij het naderen van Maastricht werd het steeds droger. Onderweg passeerden we een aantal schoolkinderen. We genoten weer van de omgeving van dit mooie mergelland. De route liep een heel eind door de stad. We dronken koffie en aten wat bij een restaurant onder een viaduct. En we gingen gelijk even zoeken naar het restaurant waar we die avond zouden eten. Maastricht uitlopende doemde de Pietersberg voor ons op, tenminste dat was mijn idee. Wel een beetje een desillusie. Het is een heuvelrugje met aan de Maastricht-kant een soort vesting en helemaal aan de andere, de Maaskant, de mergelgrotten die ook werden gebruikt in de filmserie Flikken Maastricht.

Maar we hadden het gehaald, het Pieterspad was voltooid. En we hebben er van genoten. Wachtte ons nog de beloning. Een nachtje slapen in de luxe omgeving van Buitenplaats Vaeshartelt, even buiten Maastricht en eten in sterrenrestaurant Tout á Fait in Maastricht.